1 mei Epernay-Parijs-Rotterdam-Utrecht-Houten

Om 8 uur konden we verder met lopen. Marjorie voelde zich weer een stuk beter en na een klein ontbijtje liepen we de helling af richting Epernay. Vandaag stond er weer een stuk van 25 kilometer op de planning.

Hoe dichter we bij Epernay kwamen (helling op, helling af) hoe zwaarder het werd voor Marjorie, alleen zei ze er niet veel over. We hadden gekozen om de route via de weg te lopen in plaats van het orginele pad, zodat we een stukje zouden afsnijden en zodat we een egale route zouden lopen, wat beter is voor de druk op de voeten.

Na ongeveer 8 kilometer kwamen we bij het station van Epernay. Marjorie gaf aan dat ze keuzes moest maken, doorgaan, een dagje rusten of stoppen. Het bleek dat ze vanaf gisteren een behoorlijk pijn heeft in haar knie en dat het nu met 2 aspirientjes op er niet minder van werd, integendeel, de pijn ging er dwars doorheen. Tja, wat moet je dan.??  Dit was niet gepland. 

We hebben de keuze gemaakt om naar huis te gaan. De trein naar Parijs zou met een uur komen, we baalden als een stekker, Marjorie zat er helemaal doorheen en was ziek van ellende. Na een uur kwam de trein die ons in een uur naar Parijs bracht, station Est. We moesten naar Gare de Nord en dat blijkt er maar een paar honderd meter vandaan te zijn. Om kwart over 12 stonden we daar. Binnen 5 minuten vertrok er een TGV maar die was volgeboekt. We zijn naar de treinmanager gelopen en vroegen of we mee konden. Dat kon maar er was geen plaats meer. We konden op halve bankjes zitten tussen de coupe´s. Wat gaat die TGV snel!

Om half 5 stapten we uit op station Houten. Binnen 4 uur van Parijs naar huis!  We hebben ons wandeldoel niet gehaald maar het is geen wedstrijd. We gaan in de zomer weer verder met waarschijnlijk dan wel goed weer. 

Al met al een fantastische week! Gelopen, stuk gegaan, dieren gezien, mensen ontmoet, verhalen verteld, verhalen gehoord, gelachen, gebaald, pijn in de voeten, pijn in de knie. Frankrijk is een prachtig land om doorheen te lopen, we zijn er voorlopig nog niet klaar mee.....