Reisverslag van Epernay naar La Charité sur Loire

Zaterdagmorgen 22 augustus werden we om kwart voor 5 in de ochtend opgehaald door onze vriend Hans Kloeck. Hij heeft een prachtig nieuwe auto en vond het leuk om ons af te zetten in Epernay, waar we vorige keer met een blessure afgehaakt waren. We verheugden ons op het vervolg. Onderweg was Marjorie het gezelligst, die sliep namelijk al na 10 minuten en heeft dat bijna de hele weg volgehouden. Hans heeft ons ca. 11 uur uit de auto gezet op het station in Epernay. (toch even een ritje van een paar honderd kilometer...bedankt Hans...) Het was een zonnige dag en na een paar foto's en afscheid met Hans zijn we gestart. Eerst even water kopen in de super voor onze nieuwe waterzakken en brood voor onderweg. Het beloofde een mooie warme dag te worden. Vlak na Epernay kregen we het direct voor onze kiezen, de champagne streek bestaat uit prachtige wijnvelden op de hellingen van de omgeving. Die hellingen moesten nog wel even genomen worden, met volle bepakking (Marjorie met 12 kilo, ik met bijna 15 kilo- veel te veel natuurlijk). De waterzakken kwamen goed van pas, we hebben veel moeten drinken om het vochtverlies door het zweten te compenseren. We hebben de 1e dag wel wat omgelopen omdat we de route kwijt waren, extra kilometers en dat in de hitte. Afijn,we hebben een mooie dag gelopen, van Epernay naar Montmort,ongeveer 22 kilometer. Montmort ligt boven op een helling die behoorlijk steil omhoog ging, het laatste gedeelte van de dag etappe werden we beloond met een pittige klim waardoor we hartstikke moe aankwamen bij het hotel voor de 1e nacht. We hebben ons beloond met een biertje en een wijntje. (meer dan 1 overigens) Het Hotel was op zich goed, het eten echter was veel te duur...

afstand: 22 augustus: 22 kilometer

Zondag 23 augustus, van Montmort naar Sezanne

We hebben een mooie dag gehad met regen. Kwa loopafstand was het een lange dag, omdat we door wilden lopen naar Sezanne. We liepen door een veld en in de verte zagen we een fietser met een loslopende herdershond. Wat zou hij doen? Omdat we de focus op de hond hadden in plaats van ons ruige pad met enorme keien, letten we beiden niet op. Marjorie liep tegen een uitstekende steen en viel met haar volle bepakking keihard op haar beide knieën. Ze viel echt keihard. We schrokken ons rot, is dit einde oefening op de 2e dag? Ze deed of er niets aan de hand was en liep stoer door. (later bleek wel dat ze behoorlijk pijn had maar ze wilde en moest doorgaan). De hond was inmiddels aan de lijn. De route was mooi, we liepen door veel bossen,door weiden en door velden. Tussendoor hebben we wat regenbuien gehad. Onderweg hebben we veel druiven gegeten, zowel blauwe als witte. Nog een beetje zurig maar de gedachte dat we champagne druiven aten maakte de druif zoeter..Uiteindelijk zijn we naar een camping gelopen waar we (slecht) geslapen hebben. In het dorp zijn we gaan eten bij de chinees.

Afstand 23 augustus: 32,5 kilometer

Maandag 24 augustus: van Sezanne naar Anglure

Marjorie was om 7 uur naar de bakker in het dorp gelopen en ik heb in de tussentijd de tent opgeruimd. Het begon te regenen toen ze terugkwam, we hebben een broodje onder een afdakje gegeten. Wat doen we: schuilen voor de regen of er doorheen? We besloten er doorheen te gaan. Een goed besluit, het heeft de hele ochtend geregend. We liepen door een enorme fruitboomgaard met jonge appels. Nat gras, regen op je hoofd, een nat gezicht van de regen maar dat maakt allemaal niet uit. Ook regen is mooi weer, je kan het toch niet beïnvloeden dus geniet er maar van. (o ja, zorg voor goede kleding, dat helpt) Na een paar kilometer konden we een kopje koffie en thee drinken. Lekker hoor als je nat bent. De route liep vandaag door grasland en ongelijke grond langs een spoorlijn. In de middag wilde ik een half uurtje pauze nemen want je hebt echt je rust nodig als je loopt met bepakking. Het was inmiddels keihard gaan waaien, wat versterkt werd door het geratel van de bladeren aan de hoge populieren bomen waar we de rust namen. Daarna moesten we nog 6 kilometer lopen door de keiharde wind. We liepen langs de weg en we zagen een bui aankomen. Omdat het zo hard waaide moesten we snel de regenkleding aantrekken. De bui kwam, we hadden onze jassen half aan en toen we de jassen aan hadden was de bui al weer weg. Zeiknat in nog geen 2 minuten. Gelukkig droogt de kleding snel..De laatste kilometers naar het dorp kon ik bijna geen stap meer zetten. In het dorp aangekomen moest ik eerst wat eten van Marjorie, ik had het zeker nodig. Wat kan je kapot gaan zeg terwijl je loopt..We zijn doorgelopen naar Anglure waar we in een klein hotelletje goed gegeten hebben en weer een heerlijk biertje en wijntje gedronken en waar we overnacht hebben voor een redelijke prijs. 

Afstand 24 augustus: 22 kilometer

Dinsdag 25 augustus, van Anglure naar Savieres

Dinsdagochtend zijn we om half 8 vertrokken uit het hotel. Het was een beetje frisjes, toch besloten we om zonder jas te vertrekken (met de rugzak om en de hellingen krijg je het toch snel warm). Na een uurtje liepen we voorbij een veld vol met hennep...vloeitje erbij, beetje shag erbij en aansteken maar....Het was een enorm veld met enorm veel hennep. Natuurlijk voor agrarische bestemming, vanwege de vezels. Het was Marjorie niet eens opgevallen..De route liep vandaag langs een kanaal, we hebben bijna 20 kilometer langs dat kanaal gelopen. Eén rechte lijn, ondanks dat was het niet saai, je kletst wat, je lacht wat af over onzinnige dingen en je stapt de kilometers voorbij. We zijn naar een dorpje gelopen waar we konden slapen. Daarvoor moesten we ongeveer 1,5 kilometer parallel teruglopen langs de gelopen route, dat doet psychisch pijn als je moe bent. We hadden gebeld naar de gite en we konden terecht maar naar nu blijkt is de gite gereserveerd door andere pelgrims en we mochten in de slaapkamer van de oude eigenaresse...grrrrrrrr dag privacy. Zie je het voor je? Slapen op het bed van een oude vrouw, met gebruik van haar toilet en douche...? Lief bedoeld hoor, dat wel maar niet wat we verwacht hadden. Later kwamen de 2 andere pelgrims, Maarte en Ineke. We hebben met z'n 5-en gegeten met een wijntje erbij. Maarte en Ineke lopende hele route vanaf huis en zijn al een paar weken onderweg. In de avond liet Maarte foto's zien van hen vakantie in Cuba waar ik graag nog eens naar toe wil gaan. Al met al een prima avond. De volgende dag ontbeten en afgerekend. De hospita liet ons hetzelfde bedrag afrekenen als Maarte en Ineke die in de Gite hadden overnacht, wat ons een beetje verbaasde. Het bedrag was redelijk hoog, zeker als je het vergelijkt  met wat we later meemaakten met andere Gites. Ook dat leer je tijdens zo'n trip: verwacht het onverwachte en sta er open voor...Leuk om ervaringen met andere pelgrims te delen. Peter was die dag jarig en we hebben onderweg regelmatig aan hem gedacht dankzij de vele maisvelden waar we langs liepen. 

Afstand 25 augustus: 26 kilometer

Woensdag 26 augustus, van Savieres naar Troyes

Marjorie, wakker worden, gefeliciteerd schat, je bent jarig! Daar lig je dan in een oud vies bed op je verjaardag...Om 7 uur konden we ontbijten. Na het ontbijt afrekenen en vandaag een korte etappe naar Troyes. Maarte en Ineke liepen 1 kilometer met ons mee en bogen af naar het kanaal, wij verkozen ervoor om langs de weg door de dorpjes naar Troyes te lopen. Na een paar kilometer konden we koffie en thee drinken en weer verder. In een supermarkt hebben we ansjovis, paprika en een tomaatje gekocht voor later op de dag. In Troyes aangekomen zijn we naar een hotel gelopen en hebben we info gevraagd m.b.t. overnachtingen. We hebben zeer goede ervaringen met IBIS Budget en die was in Troyes aanwezig dus daar zijn we naar toe gelopen. Heerlijk douchen en omkleden en klaar om de stad in te gaan. Troyes heeft een mooie oude grote kathedraal dus die hebben we bezocht. Daar kwamen we Maarte en Ineke weer tegen. Daarna een terrasje opgezocht om een lekkere chablis te drinken en te toosten op Marjorie's verjaardag. In de streek waar we lopen hebben ze een specialiteit, Andouilette, die moet je gegeten hebben. Dat hebben we dan ook maar gedaan. Het stinkt en is eetbaar maar komt niet op ons verlanglijstje. We spraken een Congolees die maar niet kon voorstellen dat we zover al gelopen hebben. Tja toch is het zo. Overigens is Troyes een hele mooie oude stad, het was een mooie zonnige dag, zodat Marjorie heeft kunnen genieten op haar verjaardag.

gelopen afstand 26 augustus: 16 kilometer

Donderdag 27 augustus, van Troyes naar Eaux-Puiseaux

Deze dag stond weer een lange etappe op het programma. We vertrokken daarom vroeg en kochten ons ontbijt langs de weg. (ontbijten in een hotel is relatief duur, als je bedenkt dat een stokbrood 50 cent kost, beetje beleg erbij en een kopje koffie en thee. In het boekje stond dat na ca. 12 kilometer we winkels zouden tegenkomen zodat we onze voorraden konden aanvullen. Geen winkels dus..we moesten doorlopen. We hebben gevraagd waar er dan wel winkels waren, we kregen informatie dat een dorpje verderop moesten zijn. Wij (van de route af) naar dat dorpje lopen. Ook daar geen winkels, we kregen advies om een dorpje verderop te gaan, het was maar 4 kilometer. (je moet dat nog wel lopen met volle bepakking) In dat dorp waren 3 winkels, maar....alle drie gesloten in de maand augustus....what the fck....dan ga je wel een beetje stuk hoor als je iets wilt kopen om te eten maar er is dus niets, noppes, nada...We zijn over de weg doorgelopen naar een plaats waar we de route weer konden oppakken. In Sommeval aangekomen konden we overnachten (zonder eten) dus besloten we om door te lopen. We moesten weer langs een behoorlijk stijl pad met grote keien. We hebben de laatste kilometers kruipend de helling genomen en we zaten er behoorlijk doorheen. We moesten nog 4 kilometer. De laatste 2 kilometers liep het pad stijl naar beneden. We kwamen een paar reeën tegen maar een foto maken is er niet bij. We belden naar een Chambre de Hotel voor een kamer maar die had niets. In het dorp waren we langs een restaurantje gelopen en ik was moe, het was inmiddels half 8 en ik moest gewoon eten. Marjorie wilde brood maken maar dat is geen eten voor mij dus ik ben terug gelopen met Marjorie achter me aan. Het restaurant werd door een Vietnamees gerund, hij heeft een goede maaltijd voor ons gemaakt. Hij zag dat we er doorheen zaten en toen we vroegen of hij wist waar we konden slapen is hij gaan bellen. Uiteindelijk heeft hij geregeld dat we naar de Chambre de Hotel konden die ons eerder afwees en hij zorgde er zelfs voor dat andere gasten ons ernaar toe brachten met de auto. De Chambre de Hotel was perfect, schoon, fris en goedkoop. We konden een fles Chablis kopen en die hebben we in de avond lekker gedronken voor we gingen slapen.

gelopen afstand 27 augustus: 31 kilometer

Vrijdag 28 augustus van Eaux-Puisseaux naar le Fourneau

Heerlijk ontbeten en pas om 9 uur vanaf de Gite vertrokken (eigenlijk te laat). Het was een bewolkte dag, goed om te lopen in ieder geval. Af en toe de jas aan en weer uit vanwege een buitje. Halverwege zijn we in een plaatsje aangekomen waar een markt was. We hebben een kippetje gekocht (mmmm lekker) en zijn koffie gaan drinken in een restaurant. Daar kwamen we Maarte en Ineke weer tegen. Leuk hoor, je loopt dezelfde route, ongeveer dezelfde afstanden en je komt elkaar af en toe tegen. Zij lopen vandaag een stukje door omdat ze morgen vroeg in Chablis willen aankomen en het wordt warm.  We zijn verder gelopen naar le Fourneau, waar we niet konden overnachten maar waar er wel een pelgrims plek voor je wordt geregeld als je jezelf aanmeld bij het gemeentehuis. Dat hebben we gedaan natuurlijk. Wat denk je wat: ze hebben ons naar de lokale voetbalvereniging gebracht waar we mogen overnachten in de kleedkamer. Dat is wel apart. Foto's gemaakt van de gewonnen bekers en gedoucht in de kleedhokjes. Ook even de kleren gewassen (shirtjes en ondergoed) en die breeduit opgehangen aan de haakjes van de kleding. We hebben de deur op slot gedaan en zijn naar het dorp gelopen om iets te drinken. Komen we een uurtje later terug, we schrikken ons rot...er wordt gevoetbald, het hok is open en er lopen 2 teams op het veld! Wat blijkt: Ze hebben ons ondergoed terug gehangen in ons kleedhokje en zijn zich met 2 teams gaan omkleden in het andere hokje..Ze boden ook nog de excuses aan ons aan..hahaha, kom daar maar eens om bij ons. Wat zouden die gasten een lol gehad hebben met ons ondergoed op die haakjes...(wij moesten er ook wel om lachen hoor) Afijn, we hebben lekker naar de wedstrijd gekeken (4-1 voor de thuisclub) en in de tussentijd ons kippetje gegeten. Er kwam een nieuwsgierig kind kijken maar we hoorden de moeder iets over clochards vertellen en dat kind wist niet hoe snel het weg moest van ons. 

Overigens hebben we op onze luchtbedjes slecht geslapen in de kleedkamers maar het was geheel gratis, met de groeten van de burgemeester. 

Gelopen afstand 28 augustus: 21 kilometer.

Vrijdag 29 augustus, van le Fourneau naar Chablis

Om 7 uur zijn we vertrokken, lekker vroeg zodat we goed de pas erin hadden. Het eerste stuk was door hoog gras, daarna over een verhard pad. Om 10 begon het heet te worden, er was een zeer warme dag voorspeld. We hadden 25 kilometer voor de boeg. We moesten over heuvels en door dalen en dat met volle zon op ons gezicht met de bepakking. Kortom: een zware dag. Je komt bijna geen plek tegen in de schaduw om te rusten. Ik kom de hellingen vrij snel op, Marjorie gaat berg op iets minder hard. Je moet echt je eigen tempo lopen want als je het tempo van een ander overneemt ga je stuk. We hebben wel tussentijds onze rustmomentjes genomen. Terwijl Chablis voor ons opdoemde, en we nog een paar kilometer moesten lopen kregen we het steeds zwaarder. Het huilen stond ons echt nader dan het lachen. Waar doe je het eigenlijk allemaal voor? Voor wie doe je dit? Wat wordt je hier nu wijzer van met die pijn in je voeten en dat vieze zoute zweet in je ogen? Gatverdamme wat stond het ons tegen. Die wijngaarden zijn prachtig met die grote trossen witte druiven eraan maar op dat moment wil je ze gewoon niet zien. Zo heet hebben we het nog niet gehad. Bloedheet. Paden met enorme keien waar je steeds op stapt. 

Het eerste terras wat ik zag dook ik op en wie verwelkomde ons daar? Ja hoor, Maarte en Ineke zaten er al te genieten. Wat waren we stuk van de hitte. We dronken een koude cola en hoorden Ineke een beetje mopperen over het hotel dat ze genomen hadden. We besloten een ander hotel te nemen want we willen wel een eigen douche op de kamer. Echter zo bleek achteraf hebben we ons vergist in de prijs die gecommuniceerd werd. Maar ja, ook dat hoort erbij. De kamer was perfect, luxe, groot, schoon maar wel te duur. Marjorie was er sjaggie van en dat heeft ze lang laten weten. Het is de hele avond warm geweest.

Gelopen afstand 29 augustus: 23 kilometer

Zaterdag 30 augustus, van Chablis naar Cravant

We vertrokken om 7 uur door de straten van Chablis. Geen ontbijt, dat doen we onderweg wel. We konden direct de heuvels in en dat ging best goed. Rond een uurtje of 9 waren we bij een dorpje met enorm stijle hellingen waardoor je goed je beenspieren kan oefenen. Gelukkig hebben we al wat in de kuiten dus dat konden we wel hebben. Bij een kerkje gekomen keken we achterom en we dachten in de verte achter ons Maarte en Ineke te kunnen zien. Het bleek dat ik de route verkeerd gelezen had waardoor we een weg insloegen die we een kilometer volgde. We kwamen geen tekens meer tegen en begonnen te twijfelen. We zijn een beetje heen en weer gelopen op google maps maar ook dat ging niet echt lekker. In de verte zagen we 2 fransen lopen dus we dachten ze tegemoet te lopen en dan de weg te vragen maar we konden ze niet inhalen. Op de GPS konden we ongeveer zien waar we naar toe wilden en we liepen zig zag door de velden. Opeens komen Maarte en Ineke aanlopen. Pfffff wat was ik blij ze te zien. Maarte heeft behalve kaarten ook de routes op zijn mobiel geïnstalleerd, zodat hij ons precies kon laten zien waar we waren. We konden de route weer oppakken. Het grappige is, ik had niet veel gegeten en door de psychische tik van het verkeerde lopen zat ik er doorheen en sjokte ik achter Marjorie aan de heuvels op. Ze had in de gaten dat ik geen energie meer had en in het eerste de beste dorp zijn we naar de enige winkel die er was gelopen en heb ik me met van alles en nog wat volgepropt. Na een half uur pauze konden we weer verder. Het was ook deze dag weer bloedheet. We liepen naar het dorp Cravant en daar kwamen we Maarte en Ineke weer tegen. Gezamelijk zijn we naar het Hotel gelopen (de enige die open was) en daar hebben we een heerlijk koud biertje genomen en genoten van een heerlijk menu voor een relatieve spotprijs. Op het terras nog even met Maarte gesproken over zijn grote passie: (met vuur en vlam in zijn ogen) vertelde hij erover: Hij is marathon loper, hij loopt er zelfs niet 1 maar 2 achter elkaar in Zuid Afrika en heeft dat al 2 keer gedaan. Tjee zeg, dat hadden we niet gedacht. Dat zal niet makkelijk zijn, wat een prestatie...leuk hoor om zo iets onverwachts van iemand te vernemen. Na een laatste biertje zijn we lekker gaan slapen.

Gelopen afstand 30 augustus: 22,5

Zondag 31 augustus, van Cravant naar La Jarrie

Vanmorgen zijn we na een lekker goed en voedzaam ontbijt om half 8 vertrokken. Maarte en Ineke verkozen ervoor om de originele route te nemen, wij zouden het 1e stuk (3,5 km) langs de drukke route national door de berm lopen en daardoor een heuvelbeklimming (en afdaling) te vermijden. Bij het 1e dorpje aangekomen konden we ze in de verte zien lopen. Het was weer een mooie zonnige dag, minder warm gelukkig. De hellingen die we op moesten maakte het toch wel zweterig maar met voldoende water in de rugzak was het te doen. We liepen door het bos en over paden enorme keien die los liggen en steeds onder je schoenen vandaan ketsen. We moesten op een gegeven moment een helling af, een hoogte verschil van ca. 50 meter. Deze helling was zo stijl dat Marjorie er niet van af durfde te gaan en ze huilde van ellende om deze helling. Door de angst was ze verkrampt waardoor ze een pijnlijk bovenbeen aan deze pittige helling overhield. Dit was dus een echt zware en stijle helling die door iedereen pittig gevonden wordt. We zijn doorgelopen naar een overnachting adres waar wel 50 personen terecht konden. Maarte en Ineke kwamen daar ook aangelopen en later kwam Fred er ook bij. Hij loopt van Portugal terug naar huis en dus de andere kant op. Zonder tent, zonder slaapzak. Hoe slaap je dan? O dat zie ik dan wel zegt ie met een enorme lach op zijn gezicht. Zo kan het dus ook (ik zou dat niet kunnen). Na een gezellige avond met z'n 5-en zijn we vroeg gaan slapen. 

Gelopen afstand zondag 31 augustus: 21 kilometer

Maandag 1 september, van La Jarrie naar Vezelay naar Breves

Vandaag zou de laatste dag zijn. Vezelay is de eindroute van de Via Campaniensies, de weg van Rocroi naar Vezelay. Vezelay is een van de 4 officiële startpunten van de pelgrimstochten in Frankrijk. In Vezelay zijn de relieken (botten) van Maria Magdalena opgebaard, vandaar dat het een pelgrimsoord is waar vanaf het jaar 1000 pelgrimages zijn gestart. Na het ontbijt hebben we afscheid genomen van Fred en begonnen we te lopen in de stromende regen. Dat zou ook niet meer ophouden. Maar ja, regen is prettiger ten opzichte van de hitte. We hadden Maarte en Ineke verteld dat we keuzes moesten maken, stoppen in Vezelay of doorgaan. (in verband met openbaar vervoer waren er geen andere opties). De wandeltocht naar Vezelay ging voorspoedig. 2 kilometer voor het dorp is een dorpje waar we koffie en thee hebben gedronken. Daarna konden we aan de beklimming beginnen, Vezelay ligt op de top van een heuvel. Bijna boven aangekomen zie ik Maarte en Ineke weer lopen. In Vezelay stonden ze voor de basiliek toen wij er aankwamen. Ze zouden naar de pelgrimsopvang gaan en wij twijfelden nog wat to do, dus we namen weer afscheid. Of je ziet ons vandaag nog of niet, in ieder geval Bon Camino en Adios...De basiliek van Vezelay was mooi maar omdat er zoveel toeristen liepen stond het ons een beetje tegen en we waren nat van de regen. We hadden zoveel plezier van het lopen dat we niet wilden stoppen dus besloten we om eerst maar eens goed te eten en dan door te gaan. We hebben goed geluncht en boodschappen gedaan, een uurtje gezeten, opgestaan en zijn weer gaan lopen. Wat voelde dat lekker! Het lopen ging goed, de paden zijn vanaf Vezelay zeer goed aangegeven en we hadden vernieuwde energie. We moesten een pad door het bos lopen (10 kilometer bos, je komt niemand tegen, we vlogen er overheen). Als je dan bedenkt dat hier al meer dan 1000 jaar pelgrims gelopen hebben en jij bent er nu ook een van dan voel je je nietig. Waar doe je dit eigenlijk voor en voor wie? Je doet het voor jezelf omdat je ervan geniet en omdat je het zelf wilt.  We probeerden een gite te bereiken die op 17 kilometer van Vezelay zit maar daar namen ze de telefoon niet op. Dan maar naar een camping, ik loop immers al bijna 300 kilometer met een tent van 2,5 kilo op mijn rug en dat voel je iedere meter dus die tent mag wel eens gebruikt worden, ook al hebben we besloten om de volgende keer de tent thuis te laten. In Breves (wijkt iets van de route af) zit een camping. Daar aangekomen konden we in een daar staande bungalow tent slapen met een bed op poten. We hebben bij een plaatselijk café een foute pizza opgehaald en die bij de tent opgegeten en zijn vroeg gaan slapen. 

Gelopen afstand 1 september: 28 kilometer

Dinsdag 2 september, van Breves naar Varzy

Je loopt van faciliteit naar faciliteit door het Franse platte land. Het is wel jammer om te zien dat het Franse platteland leeg stroomt. Vele huizen zijn vervallen, vele huizen zijn a vendre of a louer, in dorpen is gewoonweg niets te krijgen, je ziet en hoort geen kinderen in de dorpen maar alleen maar oudjes (met alle respect voor ze). De mensen die je tegenkomt zijn vriendelijk en er wordt vaak gevraagd of je naar Jean Jacques de Compostella gaat en waar je vandaan komt. Heel leuk allemaal. We zijn van boeren gehucht naar boeren gehucht gelopen. We zijn nu wel in Bourgondië, wat te zien is aan de enorme gespierde koeien die we tegenkomen. Hiervan wordt de Boeuf Bourgeon gemaakt o.a.....(tja, ik denk altijd aan eten) Onderweg hebben we enorm veel bramen gegeten die op dit moment lekker rijp zijn. Bij AH mogen ze in de bonus zijn volgende week, we hebben er inmiddels al zoveel van gegeten...mmmmm...Om half 3 kwamen we aan in Varzy en zijn we naar onze Chambre de Hotes gegaan. Een mooie kamer, een goede en schone douche en toilet. Daarna zijn we ergens iets gaan drinken en we zitten een half uurtje en wat denk je wat: komen Maarte en Ineke aanlopen. Die hebben die dag 35 kilometer gelopen. Wow...dat zijn meters mensen. We hadden na Vezelay op een bospad in de modder onze namen geschreven dat ze misschien als teken zouden tegen komen zodat ze wisten dat we doorgelopen zijn en ja hoor, Maarte had de naam van Marjorie gefotografeerd. Leuk hoor. s'Avonds zaten ze in het zelfde (enige) restaurant te eten waar wij zaten en hebben we elkaar weer een Bon Camino gewenst. 

Gelopen afstand 2 september: 23 kilometer

Woensdag 3 september, van Varzy naar Arbouse

We moesten wel naar Arbouse lopen deze dag, hier hebben ze de enige faciliteit voor pelgrims, verder doorlopen zou te ver zijn en heeft geen nut voor ons omdat we moeten stoppen in Charite vanwege het werk...(dat vinden we overigens wel jammer, als je in een flow zit wil je door). Na 10 kilometer door een mooi bos lopen komen we uit in een plaatsje waar een terras is dus nemen we het er even van. Hierna zijn we doorgelopen in de richting van Ambrouse waar we aankomen in de gemeente voorziening voor pelgrims, bestaande uit een klein verbouwd huisje met een dubbel stapelbed, een douche, een toilet en een keukenblokje. Het leuke hier is dat de koelkast gevuld is met levensmiddelen en dat je mag pakken wat je wilt zolang je maar betaald wat op het product geschreven staat. BV een potje jam kost 15 cent, een pakje appelsap 40 cent, een flesje wijn 4 euro. Je mag zelf het geld in een geldkistje stoppen en niemand controleert dit. Omdat het zo gaat gaat het ook goed. Helemaal ingesteld op pelgrims. Ik heb lekker gedoucht en terwijl Marjorie aan het douchen is komen Maarte en Ineke aanlopen. We wisten dat ze hier ook zouden overnachten. We hebben apart gekookt en apart gegeten en later op de avond een flesje wijn gedronken en weer wat gekletst over werk, ouders, onze meiden, de Camino, de marathon, Gewohl zalf en nog meer. Geslapen in een doorgezakt beddenbodem maar dat maakte allemaal niet uit. De overnachting koste € 10,- per persoon en we hebben voor € 2,- gegeten.

Gelopen afstand 3 september 25 kilometer

Vrijdag 4 september, van Ambrouse naar La Charité sur Loire

We zijn om half 9 vertrokken uit Ambrouse vanuit de gemeenteherberg voor pelgrims. We hadden weer behoorlijk de vaart erin, soms loop je als een kiviet, soms loop je als een waggelende gans. In een klein dorpje zou een restaurantje zijn dus wij ernaar gevraagd. Het was van de route af maar we hadden toch tijd zat. We bestelden koffie en thee en die waren beide niet lekker. Het was echt een restaurant/café voor locals, dat zie je aan de gasten en aan de gastheer (vrouw in dit geval). Ze kijken met een lange neus naar je maar na een paar minuten ontdooien ze toch. We vroegen of we konden eten maar dat kon alleen op bestelling. Toen we wilden afrekenen gaf de barvrouw aan dat ze wel een salade kon maken met oeufs. Dat vonden we prima. Nou we kregen toch een heerlijke boeren ommelet, die was gewoon fantastisch! Met salade, met stokbrood. En als toetje een enorme kaasplank met 3 grote stukken Franse kaas. We hoefden maar € 10,- af te rekenen. Geweldig vonden we dit. Zit je daar tussen wat oudere Franse boertjes die een borreltje drinken. Daarna doorgelopen naar La Charité met een dubbel gevoel, dit is onze eindbestemming. We moeten maandag werken, we moeten naar huis en hier vertrekt de trein. In La Charité zijn we naar de VVV gelopen voor info over hotels en wie komen we daar tegen? Juist...Dit keer hebben we voor het laatst afscheid genomen van Maarte en Ineke en ze Bon Voyage gewenst. We zijn naar ons hotel gelopen waar we in de avond ook gegeten hebben. Dankzij wifi konden we een TGV boeken voor de volgende dag, die zou om 14.25 uit Parijs vertrekken. Ik had al gezien dat om half 11 de volgende ochtend een trein naar Parijs vertrekt. 

Gelopen afstand 21 kilometer

Zaterdag 5 september...

Helaas, het zit erop. We lopen naar het station van La Charité sur Loire en nemen de trein van half 11. Om 1 uur komen we aan in Parijs. Om half 3 zitten we in de TGV die door het Franse landschap flitst. Om 5 uur zijn we in Rotterdam. Om 6 uur zijn we in Houten en worden we door Jane en Maggy van het station gehaald. Angie wacht thuis op ons. Fijn om thuis te zijn....de Camino galmt nog na in ons hoofd.

een paar opmerkingen:

Het is altijd goed weer. je hebt hooguit slecht materiaal....lange afstand lopen is heerlijk, je wordt moe, je hebt pijn, het landschap is zo mooi dat het saai wordt, het verveeld, het verveeld nooit. Met je partner lopen is hartstikke leuk, we raden het echt iedereen aan. Waar heb je het over? Nergens over, overal over. Weggaan is fantastisch, thuis komen ook, ook al wil je langer weg blijven. Maarte en Ineke, bedankt voor de contacten deze trip met jullie, en Bon Camino. Wanneer kunnen en gaan we weer? Zodra we kunnen. Wanneer komen jullie aan? Als we aankomen. Het was wederom fantastisch en we hoeven nog maar 2000 kilometer